จดหมายถึงเพื่อน

จดหมายจากกนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ถึงขจรฤทธิ์ รักษา ไล่เรียงจากฉบับแรกถึงฉบับสุดท้าย

แม้จดหมายทุกฉบับที่รวบรวมในหนังสือเล่มนี้เป็นจดหมายส่วนตัว แต่สิ่งที่ กนกพงศ์ เขียนบอกเล่ามุมมองของเขาต่อความเป็นไปทั้งในเรื่องของดินฟ้าอากาศ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในแวดวงนักเขียนที่แวดล้อมเขาอยู่ เรื่องของหนังสือที่เขากำลังอ่านติดพัน รวมไปถึงเรื่องราวความนึกคิดในจิตใจของเขา เป็นเสมือนบทบันทึกจากมุมมองและสายตาของเขาที่ได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาหนึ่ง (ทั้งยังได้ก้าวเข้าไปสู่โลกส่วนตัวของเขาในบางเสี้ยวบางมุม)

กนกพงศ์ ใช้จดหมายเป็นเครื่องผ่อนคลาย ผ่อนพักจากการทำงานเขียน เหมือนการซ้อมมือ และหยุดความคิดเตลิดจากเรื่องอื่น ก่อนจะดิ่งลงสู่สมาธิอีกครั้งในการทำงาน บ่อยครั้งเขาเล่าถึงหนังสือเล่มที่อ่านอยู่แล้วขบคิดกับมันเพื่อแลกเปลี่ยนกับเพื่อนนักเขียนด้วยกัน 

(จะโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม จดหมาย

ทุกฉบับของเขาส่งผลต่อชีวิตของผม

มันทำให้ผมเปลี่ยนวิธีคิดบางอย่าง

โดยเฉพาะเรื่องของความสันโดษ

ผมนับถือเขามากกว่าความเป็นเพื่อน)

- ขจรฤทธิ์ รักษา