มันนิ ซาไก : คนป่าแห่งเขาบรรทัด

มันนิ หรือ มานิ (Maniq) คือชื่อเรียกขานตนเองของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวป่าที่เราเรียกว่าซาไกหรือเงาะ “มันนิ” ซึ่งมีความหมายว่ามนุษย์ เป็นชาวป่าที่อาศัยอยู่ในเทือกเขาบรรทัดซึ่งมีเขตติดต่อ พัทลุง ตรัง สตูล รวมทั้งยะลาและนราธิวาส ชายแดนภาคใต้ติดกับประเทศมาเลเซีย คนมุสลิมเรียกเขาว่าซาแก คนไทยพุทธเรียกว่าซาไก ส่วนพวกเขาเรียกตัวเองว่าโอรัง อัสลี (Orang Asli) มีความหมายว่าคนดั้งเดิม คนพื้นเมือง

จากการศึกษาค้นกว้าบ่งบอกว่าเป็นชาวพื้นเมืองดั้งเดิมที่อยู่มาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ คนมาเลเซียเชื่อว่าอาจเป็นบรรพบุรุษของพวกเขา มีภาษาพูดคล้ายๆกัน ไม่มีภาษาเขียน แต่ก็มีบางสมมติฐานบอกว่าเป็นผู้อพยพมาจากอัฟริกาโดยทางเรือ

คำว่าซาไก มีความหมายตรงๆ คือคนป่า ข้าทาส ป่าเถื่อน ไร้วัฒนธรรม เป็นความหมายที่ส่อไปในทางดูหมื่นหรือเหยียดหยาม พวกเขาจึงไม่ค่อยชอบให้เรียกว่าซาไก แต่ก็ยังเรียกกันติดปากด้วยความคุ้นเคย และก็มีอีกไม่น้อยที่เรียกพวกเขาว่าเงาะป่า เวลาเราเจอพวกเขาแล้วเรียกเขาว่าเงาะ เขาก็จะเถียงว่าเขาไม่ใช่เงาะ (ออกเสียง ง.งู ไม่ชัด) เขาว่าเขาไม่ใช่ผลไม้ กินไม่ได้ เขาเป็นคน

เขาคือมันนิ เขาเป็นมนุษย์ มันนิคือมนุษย์