เมขลานาคา

...จุมพิตหนึ่งพึงตรึงตรา  ผูกพันเสน่หาชั่วนิรันดร์...  เสียงเพรียกในความฝันพันธนาการสองหัวใจ  จะด้วยมนตราหรือกาลเวลา  โปรดส่งนางมาสู่อ้อมอกข้า

...อัจฉรารัตนา...นางน้อยเมขลาแห่งข้า...ภูริตทัตนาคา...แด่เพียงผู้เดียว...

            มันเป็นความรักแสนเศร้าในการที่ต้องพานพบ  พลัดพราก  และรอคอย  กว่าที่ทั้งสองจะสมหวังในรักแท้ที่เขาและเธอเฝ้าตามหาและรอคอยมานาน...แสนนาน...