ทาสรักอสูรร้าย

ทศวรรษ ผู้ชายขี้อายมั่นคงในความรัก ความจำพรากจากรักวัยแรกรุ่น เขากลับมาพบเธอรักในอดีตด้วยนามผู้ชายชื่อโยชิดะ แม้ภาพลักษณ์จะเปลี่ยนไป ทว่าหัวใจกลับรักเธอไม่คลาย "เธอคงลืมทศวรรษไปแล้วสินะ" "พี่ทศ คุณคือพี่ทศงั้นหรือ" แข้งขาอ่อนอยู่แล้วยิ่งออนจนแทบยืนไม่อยู่ ได้แต่ทรุดกายทิ้งตัวนั่งกับโซฟาตัวใหญ่ "ไงละ ถึงกับเข่าอ่อนเลยหรอ ผู้ชายที่ปล่อยให้รอเก้อหลายชั่วโมงเมื่อสิบปีก่อนคือฉันนี่ไง" "พี่ทศ ฟังหทัยนะคะ" "อย่าเรียกพี่ทศ นายนั่นมันตายไปแล้ว เธอจะไม่มีวันได้ก้าวออกไปจากบ้านนี้ เธอต้องอยู่ที่นี่กับคนอย่างโยชิดะ" "พูดบ้า..อ่ะ..นั่นจะทำอะไร!" ขวัญหทัยตกใจหน้าตาตื่น แก้มเนียนซีดกับบางสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเอง "จองจำให้เธออยู่กับฉันตลอดไปไง!" เขาบอกหญิงสาวด้วยใบหน้าเหี้ยม นิ่งเฉย สิ่งสำคัญกุญแจมือถูกสับลงกับข้อมือเล็กติดไว้กับหัวเตียงทั้งสองข้าง ชายหนุ่มยิ้มเหี้ยมใส่หน้าสวยที่กำลังตกอยู่ในอาการตื่นตระหนก หัวใจดวงน้อยแทบจะหลุดออกจากร่าง