ลางรักรอยสวาท

“มองหน้าผมสิ…” มือใหญ่ของเขา รวบไหล่เธอเอาไว้เขย่าแรงด้วยความลืมตัวจนเรือนร่างบางบางสั่นสะท้านพยายาม บังคับให้เธอหันมาสบตา “ไม่…” เธอสะบัดใบหน้าหนีเป็นตายก็จะไม่สบตาเขา “ได้โปรด…มองตาผม” เขาวิงวอนเสียงอ่อน “ไม่…” “ทำไม?…ตอบสิ ทำไม?” เขากระแทกเสียงถามอย่างคาดคั้น อารมณ์ขึ้นลงกะทันหัน “ระหว่างเรามันควรจะจบลงไปตั้งแต่คืนนั้น…อย่าสานต่ออะไรกันอีกเลยนี่คือ ความจริง ฉันไม่ต้องการเธอแล้ว ไปเสียเถอะ…ออกไปจากชีวิตฉัน” “ไม่จริง…แค่มองตาคุณ ผมก็รู้ว่าคุณยังต้องการผม” เขากล่าวอย่างรู้ทันประโยคนั้นทำให้เธอรู้สึกเกลียดดวงตาของตัวเองขึ้นมา ทันที…ดวงตาที่เปิดเผยเกินไป ปิดซ่อนความรู้สึกอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง อันตรายมาก…!!! ที่ไม่อาจเก็บซ่อนความปรารถนาของตัวเองจากสายตาของผู้ชายอย่างเขา”  เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันในลางรักรอยสวาทเล่มนี้