สยบรักจอมพยศ

"ฉันขอแน่ะนำให้เธอเปลี่ยนใจเสียแต่ตอนนี้ ฉันยินดีชดใช้ในด้านอื่นๆ" ธนทัตบอกได้เลยว่าเขายินดีเสนอเงินเท่าไหร่ก็ได้ที่เธอต้องการ เขายินยอมเซ็นต์เช็คเปล่าให้หญิงสาวด้วยซ้ำถ้านั่นจะทำให้การแต่งงานไม่เกิดขึ้น "ว้าว! สปอร์ตมาก ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเชื่อว่าได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว" อัญรินทร์แสร้งร้องออกมาอย่างตื่นเต้นกับข้อเสนอ เธอสมควรขออะไรเขาดีล่ะ ขอให้เขาหยุดทำหน้าบึ้งใส่ดีมั้ย หรือขอให้เขาช่วยคิดว่าการมีเธออยู่ข้างๆ มันไม่ใช่หายนะ นี่ไม่ใช่วันโลกาวินาศสักหน่อย "การแต่งงานจะต้องไม่เกิดขึ้น" เขามองอย่างท้าทาย "ว้า นั่นเป็นอนาคตที่ฉันฝันเลยเชียว" หญิงสาวแกล้งถอนใจพร้อมทำหน้าเศร้า จะมีอะไรสนุกไปกว่าการยั่วเย้าเขาทายาทแห่งรัชชานนท์ "แต่งงานกับฉันน่ะหรือ?" ครั้งนี้เป็นธนทัตเองที่ตามแม่ตัวร้ายข้างกายไม่ทัน เขาเหลียวมามองเจ้าหล่อนแวบหนึ่งก่อนที่จะหันกลับไปสนใจกับการขับรถไปสู่จุดหมาย ไปยังบ้านของสาวน้อยข้างกายที่ไม่รู้ว่าเธอมีจุดประสงค์อะไรกับตัวเขากันแน่ เมื่อเขาอยากรู้อัญรินทร์ก็พร้อมที่จะให้คำตอบ หญิงสาวปรบมือทั้งสองข้างของตัวเองเข้าด้วยกัน หันไปหาธนทัตด้วยรอยยิ้มแสนหวานก่อนเอ่ยปาก "อืมจะว่าไงดี นั้นก็มีส่วนค่ะ แต่ที่ฉันอยากได้จริงๆ คือสินสมรสหลังจากการแต่งงานของเรา" "อะไรนะ!"