พิศวาสลาสเวกัส

ผู้ชาย นี่เป็นเสือ เป็นจระเข้กันหมดเลยหรือยังไงนะ!!! อณิมาวิ่งหนีเสือ เพื่อมาปะจระเข้แสนหื่นชื่ออัลแบร์โต้ ที่อ้าปากงาบเธอทั้งหัวหาง กินกลางตลอดตัวจนอิ่มแปล้ แต่ไม่วายไล่ตามเธอเป็นเงา ในขณะที่เธอยังต้องวิ่งหนีเสือที่กัดไม่ปล่อยไปพร้อมกัน! อณิมาคิดว่าตัวเองกำลังเจอกับอสูรจอมบงการที่รวยมากและหื่นพอๆ กับความรวย! อัลแบร์โต้ เจมส์ เมเยอร์กำลังทำให้การท่องเที่ยวอเมริกาครั้งนี้ของเธอร้อนฉ่า ด้วยการใช้สัมพันธ์ลับอันไม่ได้ตั้งใจเป็นข้ออ้าง ผูกติดอณิมาไว้กับทริปปั่นป่วนรัญจวนจิต อณิมาอยากจะเกลียดไกด์หน้าหล่อคนนี้นัก แต่หัวใจที่ต่อต้านกลับเบ่งบานคับอก และก็ตกหลุมพิศวาสผู้ชายคนนี้ในเวลาเพียงไม่นาน...หรือจริงๆ แล้วมันจะเป็นหลุมรัก!? ไม่นะ! ความรักกับความพิศวาสต่างกันตรงไหน ใครก็ได้ช่วยบอกเธอที! “อัล...ฉัน...” “คุณจะตามใจผม ผมไม่ลืมที่คุณบอกหรอก” เขาย้ำเมื่อเดาได้ว่าเธอต้องเล่นแง่ “ตามใจ ฉันตามใจ แต่ว่า...” เธอพยายามดันเขาออก หากร่างใหญ่ที่โลมไล้เธอทั้งเนื้อตัวไม่สะท้าน “...แต่ตอนนี้ฉันมีประจำเดือน!” “ห๊ะ!” ชายหนุ่มชะงักกึก คำบอกเล่าแผ่วเบาของเธอคล้ายเอาไม้มาตีให้หน้าหงาย “แอนนี่ว่าอะไรนะ” “วันนี้แอนนี่เป็นวันนั้นของเดือน เพิ่งมาเมื่อกี้เลย เราคงทำ...แบบนั้นกันไม่ได้” ...เท่าที่รู้ ผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ชอบทำอะไรระหว่างวันต้องห้ามพวกนี้หรอกน่า เพราะอย่างนี้เธอถึงมั่นใจ ว่าตามใจเขายังไง เขาก็คงไม่ร่วมรักระหว่างวันแดงเดือดเป็นแน่ ทว่า...เธอคิดผิด สำหรับอัลแบร์โต้ในเวลาที่ความหื่นครอบงำเต็มอารมณ์แล้ว อณิมาควรจะเรียนรู้ไว้ ว่าเขาไม่ใช่คนที่เธอจะเอาผู้ชายส่วนใหญ่เป็นมาตรวัด! “ไม่เป็นไร มาวันแรกคงไม่หนักเท่าไหร่ ยังไงผมขอสั่งลาด้วยการฝ่าไฟแดงก็แล้วกัน