มารร้ายพ่ายรัก

“ขอโทษนะคนสวย ผมจำคุณไม่ได้จริงๆว่าเคยรู้จักคุณมาก่อน หรือว่าเราเคย...แบบว่า...” เขามองเธอด้วยสายตาชนิดหนึ่งพร้อมพูดแบบสองแง่สองง่าม ทำให้หญิงสาวหุ่นทรมานใจชายตรงหน้ามีอาการหน้าแดงขึ้นมาวูบหนึ่ง กรวิชญ์ไม่แน่ใจนักว่าอาการอย่างนั้นของเธอเกิดจากความเขินอายหรือว่าโกรธจัดกันแน่“ฉันเป็นพี่สาวของผู้หญิงที่คุณไปข่มขู่เธอในรถเมื่อวานนี้!” “จุ๊ๆๆ ผมว่าคุณพูดไม่ค่อยน่าฟังสักเท่าไหร่นะ เรียกว่าผมเสนอทางเลือกที่ดีกว่าให้เธอจะเหมาะกว่า” “ทางเลือกที่ดีกว่าอย่างงั้นเหรอ!?คุณเรียกว่าการบังคับให้คนที่เค้ารักกันต้องเลิกรากันไป ว่าเป็นทางเลือกที่กว่าอย่างงั้นเหรอ... นี่คุณยังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่าเนี่ย!” “คุณต้องการอะไรก็ว่ามาเลยดีกว่าคนสวย หรือว่าเช็คที่ให้ มันน้อยเกินไป!” วชิรดากำมือไว้แน่นพยายามบังคับไม่ให้มันตะกุยหน้าหล่อๆของเขา นอกจากว่าเขาจะดูไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไปแล้ว นี่เขายังกำลังกล่าวหาว่า ที่เธอมาวันนี้ก็เพื่อเรียกร้องเงินเพิ่มอีกอย่างงั้นเหรอ!? ช่างเป็นผู้ชายที่เหยียดหยามคนอื่นได้อย่างน่ารังเกียจนัก