แรงรักแรงเสน่หา

เมื่อดอกฟ้าเต็มใจโน้มมาหาชายหนุ่มธรรมดาอย่างทรงกลดมีหรือจะกล้าปฏิเสธด้วย แรงรักแรงเสน่หาที่ท่วมท้น บทรักหวานฉ่ำจึงเริ่มขึ้นท่ามกลางหัวใจที่ตรงกัน ความใกล้ชิด ที่เราได้อยู่ช่วยซึ่งกันและกันพี่ไม่รู้สึกผูกพันและคิดเก็บมันไว้สานต่อ ความต้องการหรอกหรือหยุดเว้นจังหวะหายใจ ทอดสายตาหวานเย้ม แฝงความหมายไว้ในแววตา "ซอนด้ารู้ว่าพี่รู้สึกอย่งไง แต่ดอกฟ้าดอกนี้จะโน้มมาหาพี่เอง"ร่างกายคนฟังถึงกับแข็งทื่อ มือเรียวที่โอบไว้ที่คอก่อนหน้าถูกดึงกลับเมื่อเจ้าของมอบหน้าที่ใหม่ให้ อย่างใจกล้าปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างไม่ลังเล "พี่อย่าทำเหมือนรังเกียจร่างกายของซอนด้า"แววตาและน้ำเสียงตัดพ้อเอ่ยอย่าง น้อยใจเมื่อชายหนุ่มผละออกห่างพร้อมผันหน้าหนี "คิดดีแล้วหรือที่ทำแบบนี้หากผ่านคืนนี้ไป ซอนด้าจะบอกว่าเสียใจไม่ได้นะ"น้ำเสียงนั่นเอ่ยพล่า หากความปรารถนาที่ถูกจุดขึ้นกลายเป็นชายหนุ่มเสียเองที่กำลังรุกคนในอ้อมกอด เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันในแรงรักแรงเสน่หาเล่มนี้