หนาวน้ำค้าง

ชายหนุ่มเชื่อว่าเหตุผลที่เขาอุตสาห์นั่งเครื่องบินรอนแรมมาไกลกว่าห้าพันไมล์ในครั้งนี้ เขาไม่ได้ต้องการมาเพื่อที่จะฟังคำปฏิเสธใดๆ จากปากของเธอ ทั้งที่เขาเองก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก...กับความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันว่า "เขารักเธอ" เพราะในขณะนั้นเขารู้แต่เพียงว่าเธอคือเหตุผลเดียวที่จะทำให้เขามีชีวิตอยู่ หรือจะทำให้เขายอมตายได้ ...ภายใต้สายน้ำเย็นฉ่ำ สองเรือนกายยังคงคลุกเคล้าราวจะหลอมรวมให้เนื้อกับเนื้อแนบเนียนไปด้วยกัน บทเพลงรักอันแสนหวานกำลังจะเริ่มบรรเลงขึ้นอีกครั้ง แสงแดดอ่อนละมุนจากหลังคาห้องน้ำที่เปิดโล่ง สาดผ่านละอองน้ำรางๆ ที่กระเซ็นพร่างลงมากระทบหลังไหล่อันเลื่อมลื่นของเขา ขณะที่ภายในหูของหญิงสาวได้ยินแต่เสียงหอบหายใจระวังแรง เคล้าไปกับเสียงลมทะเลที่หอบเกลียวคลื่นคืนสู่ฝั่ง ระลอกคลื่นกระทั้นกระแทกเข้าใส่เวิ้งทรายชุ่มน้ำฉันใด..ความแข็งแกร่งของเขาก็ชำแรกลึกลงไปในความบอบบางของเธอฉันนั้น ขณะที่มือหยาบใหญ่ของเขากดแผ่นหลังของเธอให้หน้าท้องนาบไปกับขอบหน้าต่าง มืออีกข้างก็สอดรัดเข้าใต้เอวคอด รั้งสะโพกผายให้ยกโหย่งขึ้นรับความคิดถึงของเขาที่กระหน่ำล้ำลึก รุนแรงเท่าที่ความเป็นผู้หญิงและผู้ชายจะตอบสนองกันได้ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันใน หนาวน้ำค้างเล่มนี้