เกมรักของซาตาน

“คิดจะทำอะไร!”  เสียงที่ฟังดูห้วนจัด  สวนขึ้นมาทันที  ขณะเดินย่างสามขุมตามเธอไปเรื่อย ๆ อย่างไม่คิดจะลดละ

            “ฉันจะทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ  ปล่อย!”  นภากาญบิดแขนที่แทบจะหักคามือเขาอยู่แล้วนั่นออกด้วยความเจ็บ

            “คุณไม่ละอายใจบ้างหรือไง  ได้พี่เป็นผัวแล้วทั้งคนยังจะมาคิดมีอะไรกับน้องชายเค้าอีกน่ะ  นี่ใช่มั๊ยคือสิ่งที่คุณคิดจะทำน่ะห๊า!”  ใบหน้าคมเข้มเริ่มแดงก่ำ  นภากาญเคยเห็นเขาโกรธขนาดนี้แล้วครั้งหนึ่ง  และครั้งนั้นเขาก็ใช้กำลังที่มีมากกว่าบังคับให้เธอเป็นของเขาได้จนสำเร็จมาแล้ว

            “ใช่!  นั่นแหละคือสิ่งที่ฉันจะทำ  เกมของเรามันกำลังสนุกเลยทีเดียวคุณว่ามั๊ย”  เธอมองเขาอย่างท้าทาย

            “นี่คุณจะไม่ยอมให้มันจบง่าย ๆ ใช่มั๊ย!”

            “มันเพิ่งจะเริ่มต้นต่างหากที่รัก...”  เธอพูดลากเสียงอย่างยียวน

            “และคุณก็รู้ไว้ซะด้วย  ไม่ว่าคุณจะขัดขวางเขายังไง  ฉันก็จะทำให้เขามารักฉันให้ได้  ต่อให้ฉันต้องเอาตัวเข้าแลกฉันก็จะทำ!”

            “นภากาญ!!” คำพูดของเธอเหมือนน้ำมันดี ๆ ที่ได้ราดลงไปบนเปลวไฟที่กำลังลุกโชติช่วงอยู่แล้ว  ให้โหมกระหน่ำขึ้นไปอีกอย่างรุนแรง  จนยากที่จะดับลงได้ง่าย ๆ

            “คุณเป็นของผมนภากาญ  จำไว้!”  ร่างบางถูกดันเข้าชิดติดผนังพร้อม ๆ กับที่ชายหนุ่มเริ่มร่ายมนต์รักใส่เธออย่างโกรธเกรี้ยวและหิวกระหายไปพร้อม ๆ กัน