เพลิงพายุสีน้ำผึ้ง

ร่างบอบบางของเธอถึงกับปลิวเข้าปะทะเผ่นอกกว้างของคนตัวสูงทันทีที่ชายหนุ่มฉวยแขนเล็ก ๆ ของเธอเอาไว้ได้

            “ปล่อยยะ  ไอ้บ้า  ฉันบอกให้ปล่อย”

            “อยู่นิ่ง ๆ ได้มั้ยเอิง”

            “ไม่...ปล่อย”

            “ถ้ายังไม่หยุดดิ้น...ผมไม่รับปากนะว่าอะไรจะเกิดขึ้น  คุณอยู่ในบ้านผมนะเอิงไม่เห็นหรือไง”

คำขู่ของเขาทำให้ร่างบางที่กำลังดิ้นรนต่อสู้กับคนตัวสูงเพื่อให้หลุดพ้นจากเงื้อมมือของเขา  ถึงกับหยุดลงราวกับปิดสวิทซ์ทันที

            “ฉันจะแจ้งความว่าคุณข่มขืนฉัน”  สิ้นคำขู่ฟอด ๆ ราวกับแมวตัวน้อยขู่คู่ต่อสู้คนตัวสูงถึงกับหัวเราะเบา ๆ

            “ข่มขืนคุณ...ในบ้านตัวเองเนี่ยนะ”

            “ใช่”

            “ตำรวจที่ไหนจะเชื่อ  แล้วอีกอย่างคนที่สตูดิโอก็เห็นว่าคุณเดินออกมากับผมโดยไม่ขัดขืน  หลักฐานผมมีเพียบ”  รอยยิ้มยั่วเย้าของคนตัวสูง  ทำให้หญิงสาวร่างบางถึงกับสั่นไปด้วยความคับแค้นใจที่ไม่สามารถทำอะไรเขาได้  ทั้งที่ในใจอยากจะยกมือขึ้นข่วนหน้าหล่อ ๆ นั้นให้ยับ  อย่าให้เผลอนะ  จำเอาไว้.....