ตราบาปเพลิงอสูร

“อิ่มแล้วก็ไปล้างจาน” เกศน์สลิลถลึงตาใส่ เกิดมาเธอไม่เคยล้างจานแม้แต่ใบเดียว มือเรียวงาม ไม่เคยจับต้องสิ่งใด นอกจากเครื่องเพชร เสื้อผ้าราคาแพง กระเป๋าแบรนด์ดังเท่านั้น “หน้าที่ของเมียก็คือทำงานบ้าน ล้างจาน ซักเสื้อผ้า หุงข้าว ทำอาหาร ส่วนหน้าที่สามีอย่างผม ปลูกผัก หาบน้ำใส่ตุ่ม พรวนดินและก็ปล้ำเมีย” เสียงดังฟังชัดเอ่ยขึ้น หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่นจนเป็นเส้นตรง “ฉันไม่ทำ ฉันไม่ใช่เมียโจรอย่างนาย” “อ้อ..ตอนนี้ยังไม่เป็น อีกไม่กี่ชั่วโมงเดี๋ยวก็เป็น” “ไม่มีทาง!!”