คนเถื่อนที่รักเธอ

“เคยมีคนบอกหรือเปล่า…ว่าเธอจูบได้แย่มาก” เขาแกล้งทำน้ำเสียงผิดหวัง ส่ายหน้าทันทีที่ถอนริมฝีปากออกจากกลีบปากละมุน ของหญิงสาวที่เพิ่งถูกเขาบดขยี้จนบวมช้ำ “ถ้ามันแย่นัก…คุณก็ปล่อยฉันสิ แล้วออกไปจากห้องนี้” “รู้ตัวหรือเปล่าว่าเธอกำลังไล่เจ้าของบ้าน” “แต่เจ้าของบ้านก็ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับใคร” “เธอเข้าใจผิดแล้ว…ภายในอาณาบริเวณของคฤหาสน์หลังนี้ ฉันจะทำอะไรก็ได้ แม้แต่ สิ่งที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้” “ใจร้ายที่สุด” “ใช่!...ฉันใจร้าย แต่จะใจร้ายกับคนที่น่าขย้ำเท่านั้น โทษฐานที่เธอยั่วยวนฉัน ตอนอยู่ ในงานเลี้ยง” “ฉันเปล่ายั่วยวนคุณ แค่อยากประชด อยากรู้ว่าคุณจะรู้สึกหึงหวงขึ้นมาบ้างไหม” หญิงสาวสารภาพออกมาตรงๆ “ไม่เลย…ผู้หญิงชั้นต่ำอย่างเธอไม่คู่ควรกับการหวงแหนของใครทั้งนั้น” “คุณกำลังดูถูกฉัน” “ก็มันผิดซะที่ไหน…ต่อไปเธอจะเป็นของเล่นของผู้ชายทั้งเมือง ฉันขอทำนายอนาคต ของเธอเอาไว้ล่วงหน้าว่าสุดท้าย…ชีวิตของเธอคงลงเอยด้วยการเป็นโสเภณีเหมือนแม่ของเธอ