เปลวตะวันสีดอกรัก

เมื่อสัตวแพทย์หนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย รถสวย นิสัยดี ไม่ขี้เก๊ก แต่ปากเสียนิดหน่อย(มั้ง) อย่างปักษ์ตะวัน หรือคุณหมอไก่แจ้ ถูกอาจารย์ที่นับถือบังคับแกมขอร้องให้มาช่วยเหลือเพื่อนรักซึ่งเพิ่งจะเลี้ยงโคเนื้อเป็นครั้งแรก คุณหมอหนุ่มเลยเกิดอาการเซ็งจิตเล็กน้อย แต่ใครจะคิดว่าเขาจะมาเจอคู่ปรับ คู่หนัง คู่กระดูก ชนิดสมน้ำสมเนื้อ แถมชื่อยังคล้ายเขาอีกหาก ศึกคราวนี้จึงใหญ่หลวงนัก... “แหมะ...” เสียงอุทานกลั้วหัวเราะดังลอยเข้าหูเธออย่างจังจนหญิงสาวต้องหันขวับไปมอง “อะไร” สไบแพรถามอีกฝ่ายเสียงเข้มทันทีที่เห็นชายหนุ่มมองสำรวจไปทั่วร่างกายของเธอ “ตักบาตรแค่นี้ตัวขาวขึ้นเป็นกอง..มีคนกรวดน้ำให้เยอะน่าดูถึงได้ผ่องเป็นประกาย” ปักษ์ตะวันพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะอย่างถูกใจยิ่งเมื่อเห็นสองมือของสไบแพรกำแน่นเท้าทั้งสองข้างกระทืบลงพื้นอย่างขัดใจ “หมอปากเสีย ปากปีจอ ที่บ้านทำฟาร์มหมาหรือไงถึงได้พูดจาแบบปีจออย่างนี้ ไหน ๆ ก็บาปแล้วเนอะ ขออีกนิดละกันนะ คุณมะอ๋า” น้ำในขันที่เธอเตรียมเอาไว้เพื่อจะกรวดน้ำถูกสาดใส่อกกว้างของปักษ์ตะวันทันทีก่อนจะตามด้วยเสียงหัวเราะอย่างสะใจของอีกฝ่ายเมื่อเห็นเสื้อของเขาเปียกไปด้วยน้ำของเธอ “เอ้า..กรวดน้ำให้แล้ว กินให้อิ่มนะตัวจะได้ผ่องเป็นประกายเหมือนกัน” เสียงหัวเราะของคนตัวเล็กยั่วยิ้มใส่หน้าเขาก่อนจะเดินหนีไปอย่างรวดเร็วทิ้งให้คุณหมอหนุ่มยืนเคี้ยวฟันด้วยความโมโห แสบจริงนะ...อย่าให้เขาเอาคืนบ้างแล้วกันยัยไก่ดำ