ปรารถนา (สภาพ 70%)

ตั้งแต่ความตายเดินทางมา เวลาส่วนใหญ่ของผมถูกใช้ไปกับเพื่อนฝูงเก่าแก่ที่เดินทางมาไว้อาลัย บางคนไม่ได้พบกันนับสิบปี ระหว่างเพื่อน มันควรเป็นปาร์ตี้มากกว่า ควรเฉลิมฉลองมากกว่า ความจริงกลับกลายเป็นสิ่งที่อยู่ตรงกันข้าม

เพื่อนหนุ่มจากอุบลราชธานีจับรถไฟมาร่วมงานศพเขาเป็นคนหนึ่งที่โทรฯ หาผมตอนรู้ข่าวใหม่ๆ โทรฯ มา แต่พูดแทบไม่เป็นภาษา ผมได้ยินเสียงร้องไห้ ดึกดื่นคืนนั้นเขาโทรฯ มาอีกรอบ มันยังเป็นไปเหมือนเดิม คือผมแทบจับความอะไรไม่ได้เลย เขาเอาแต่ร้องไห้ ร้องเหมือนเด็กผู้ชายที่ความเขินอายเป็นอย่างไร ไม่รู้จัก