Kledthai.com

ตะกร้า 0

จุดเทียนทั้งปลายทั้งโคน (สภาพ 70%)

ISBN: 9786169182627

ผู้แต่ง : วรพจน์ พันธุ์พงศ์

ผู้แปล : -

สำนักพิมพ์ : วรพจน์ พันธุ์พงศ์

ปีที่พิมพ์ : 2557

จำนวนหน้า : 223

ซีรี่ส์:
-
พร้อมส่ง
ISBN:
9786169182627
ราคาพิเศษ ฿105.00 ราคาปรกติ ฿175.00

ความรักเป็นเส้นทางของการเติบโต

เป็น 'วิถีร่วม' ที่บ่มเพาะให้เรารู้จักคนอื่น

แคร์คนอื่น ทำเพื่อคนอื่น

ไม่มีบทเรียนใดในโลกที่จะสอนคนเรา

ให้เข้าใจชีวิตได้ลึกซึ้งเท่าความรัก

ความรักเท่านั้นที่เปิดดวงตามนุษย์

ให้มองเห็นความละเอียดอ่อน


หยาบคายเกินไปที่จะมองความรักเป็นเพียงเรื่องได้หรือเสีย

หวาดกลัวเกินไปที่จะใช้ความล้มเหลวของใครบางคน

ปิดกั้นกักขังหัวใจตัวเอง ด้วยเกรงจะย่ำรอยแห่งการจากลา

มองโลกแง่ร้ายเกินไปที่เพียงเห็นวัยรุ่นหนุ่มสาวจูงมือกัน

ก็จินตนาการถึงโรงแรมม่านรูดและคลินิกทำแท้ที่รออยู่เบื้องหน้า


และอาจจะประมาทเกินไป ถ้าไม่ตระหนักหรือรู้จักเพ่งมอง

ว่าคนที่อยู่ข้างๆ ยังมีรอยยิ้มอยู่เป็นปกติ ?

ชื่อขบวน special express ความจริงผมว่ามันก็งั้นๆ ข้อดีคือสะอาดและออกตรงเวลามาก พูดถึงรถไฟไทย ใครก็คงนึกภาพออก กระทั่งดูถูกปรามาสตั้งแต่ชื่อตั๋วและว่าถ้าล่าช้าไม่เกินชั่วโมงก็นับว่าโอเค ความที่มันชินชาจนรู้สึกว่าเอาเถอะ เข้าใจ เข้าใจก็ได้ แอร์เย็นจนนั่งไม่เป็นสุข หนาวเชียงใหม่มาพอแล้ว ขึ้นรถกลายเป็นว่าหนักกว่าเดิม

 

คู่รักที่นั่งฝั่งตรงข้ามปิดม่าน เข้าประจำการพร้อมนอน หนาวจะบ้าตายแบบนี้มีอะไรดีกว่านอนกอดกัน คุยกันสองคน ผมมากับเพื่อน แต่เขามีธุระขอบินกลับก่อน ขาลงกรุงเทพฯ เลยโดดเดี่ยวไม่มีเพื่อนคุย

 

จัดข้าวของสัมภาระบนเตียงนุ่มนิ่มแล้วรู้สึกว่าจะนอนตอนนี้มันก็เกินไปหน่อย นี่เพิ่งจะเลยหนึ่งทุ่มมาไม่กี่นาที โดยไม่ต้องถามตัวเองมากประโยค ผมคว้ารองเท้าผ้าใบมาสวมใส่อีกรอบ แล้วเดินท่อมๆ ไปตู้เสบียง

 

ที่นี่ประเทศไทย แต่เดินเข้าไปไม่เจอคนไทยสักคน แสงไฟระยิบระยับวับวาวคล้ายร้านคาราโอเกะเถื่อนๆ ย่านบางพลัด เพลงเรียนว่าเพลงได้ไหม มันมีแต่จังหวะ ไม่มีเนื้อ จังหวะตี๊ดๆๆ ระดับความดังเดียวกับผับย่านถนนข้าวสาร สีหน้าพนักงานผ่อนคลาย ขวดเบียร์ที่วางเป็นแถวนับสิบบนโต๊ะฝรั่งหนุ่มสาวบอกเล่าว่าคืนนี้พวกเขาคงมีความสุข บางคนลุกขึันขยับโยกและคลึง บ้างยกโทรศัพท์บันทึกภาพความทรงจำ มีโต๊ะตรงริมหน้าต่างใกล้เคาน์เตอร์อาหารว่างอยู่ ผมตรงเข้าไปนั่งและสั่งเบียร์ขวดหนึ่ง ข้าวไข่เจียวอีกจาน

 

เสียงลูกล้อบดรางเหล็กกึกก้อง แต่เสียงเพลงที่ไม่มีเนื้อร้องก้องดังกว่า

 

พนักงานสาวเสิร์ฟร่างท้วมรำร่ายส่ายเอวไปพลาง ขณะคลี่กางพลาสติกหุ้มจานข้าวผัดกะเพรา เตรียมไปส่งให้ใครสักคน

 

ฟ้าข้างนอกมืดสนิท ในตู้เสบียงสลัว เดี๋ยวแดง เดี๋ยวเขียว เหลือง ม่วม ชมพู หมุนกะพริบเข้มจางสลับเวียนวน

 

"เปิดเพลงแบบนี้ทุกวันเหรอครับ" ผมถามเจ้าพนักงานหนุ่มคนหนึ่งที่เพิ่งปีนไปหมุนหลอดไฟสีขาวดวงสุดท้ายออก เปลี่ยนเป็นไฟอารมณ์บาร์เต้นรำ

เขาพยักหน้า ยกแก้วเหล้าจิบบางๆ "ก็แบบนี้...ไม่งั้นมันเงียบจนเหงาเอาเลยนะคุณ"

 

ผมรินเบียร์ดื่ม คิดว่าเข้าใจความรู้สึกเขา ชีวิตคนเดินทางที่ย่ำรอยซ้ำรางบนทางสายเดียว วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า มีอะไรพอจะปัดเป่าไล่ความเหงาได้ก็ยืดหยุ่นผ่อนปรนกฏกติกา

บางเสียงแทรกเข้ามาในความรู้สึก

 

"เราเป็นคนจุดเทียนทั้งปลายทั้งโคน"

 

สารบัญ


- มิตซูโอะ, คุณด้วยหรือ ?

- ฮอร์โมน

- รักเอย

- ผิดแล้วไง

- ศิลปินหนุ่ม

- ไม้ใหญ่กับสายน้ำเชี่ยว

- ผู้หญิง

- ลิ้น

- แด่นักพิพากษา

- เรื่องส่วนตัว

- เราและนาย

- คนไร้ญาติ

- บางสิ่งที่ตามหา

- เป็นผู้ใหญ่

- คลื่นลูกใหม่

- จุดนั้น เส้นนั้น

- ดาวเหนือ

- คิดถึง 'รงค์ วงษ์สวรรค์

- หัวใจปาโจ

- ฯลฯ

เขียนรีวิวสินค้าของคุณเอง
คุณกำลังรีวิว:จุดเทียนทั้งปลายทั้งโคน (สภาพ 70%)
คะแนนของคุณ