นวนิยายรางวัลซีไรต์ ปี 2564 เดฟั่น เรื่องเล่าของตระกูลคนเฆี่ยนเสือจากไทรบุรี (ปกอ่อน)

ความทรงจำ กำหนดตัวตน

ตัวตน กำหนดเรื่องเล่า

เรื่องเล่า กำหนดประวัติศาสตร์

ประวัติศาสตร์ กำหนดความทรงจำ

ใครกำหนด/ควบคุม/ทำลายความทรงจำ

เขาก็จะกำหนด/ควบคุมประวัติศาสตร์...

.

แต่พลังและอำนาจของเรื่องเล่าก็พยายามดิ้นรน

นำพาตัวเองไปยังดินแดนที่

ประวัติศาสตร์นิพนธ์อับจนหนทาง

เดฟั่นอาศัยหลับนอนอยู่ในวัดชนาธิปพระอารามหลวง เขาจะตื่นแต่เช้ามืดจากการปลุกของเสียงอาซานจากมัสยิดประจำเมือง เดินออกจากวัดล่องลอยไปในตลาดสดริมคลองมำบัง จากนั้นก็เร่ร่อนไปตามถนนสายต่างๆ หยุดยืนมองนาฬิกาของหอนาฬิกาประจำเมืองบนถนนบุรีวานิช อ้อมมัสยิด ผ่านโรงเรียนอนุบาลประจำเมือง วนรอบหอนาฬิกาเล็กๆ อีกหอ เพ่งมองประติมากรรมรูปกระท้อนซึ่งวางอยู่ส่วนบนสุด ผ่านโรงพยาบาล สุดถนนคือคุก หน้าคุกมีหอนาฬิกาแบบเดียวกันอีกหอ ทั้ง 2 หอ นาฬิกาตายตั้งแต่หอยังสร้างไม่เสร็จ

.

ตอนเย็นย่ำเดฟั่นจึงกลับมานอนในสวนเมตตาธรรมอันร่มรื่นด้วยเงาไม้ในบริเวณวัด