ต้องเนรเทศ (ปกแข็งสันตรง-ปกภาพถ่ายขาวดำ-ไม่มีแจ๊คเก็ตหุ้ม-เนื้อในกระดาษปรูฟ)

ต้องเนรเทศ (Seven Years in Exile)

วัฒน์ วรรลยางกูร

ปกแข็งสันตรง ไม่มีแจ็คเก็ต

ปกภาพถ่ายขาวดำ ผลงานของ “ศุภชัย เกศการุณกุล”

เนื้อในกระดาษปรูฟ

“กระดาษปรูฟ” ขอให้ท่านนึกถึงกระดาษที่ใช้ในการพิมพ์หนังสือพิมพ์ หนังสือเรียนมัธยม หรือตำราของมหาวิทยาลัยเปิดบางแห่ง ที่กระดาษจะเนื้อนิ่มๆ เบาๆ สีออกเทาอมเหลือง

ทุกเล่มมีริบบิ้นคั่นเป็นริบบิ้นขาว

เนื้อหาที่อัดแน่นและพรั่งพรูของผู้เขียนจนกลายเป็นหนังสือเล่มโตที่ไม่อาจตัดตอนได้ ขอให้ผู้อ่านนึกถึงการทำงานของ วัฒน์ วรรลยางกูร ยามเมื่อเขารอดพ้นเงื้อมมฤตยูไปถึงแดนผู้ลี้ภัย และลงมือปั่นต้นฉบับออกมาอย่างไม่รู้วันเวลา ดังที่เขาบรรยายไว้

“เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ ปี 2020 พร้อมการระบาดไปทั่วโลกของเชื้อไวรัสโควิด 19 ‘ต้องเนรเทศ’ เริ่มมุดเชือกกั้นสังเวียนจากหน้ากระดาษลายมือขึ้นสู่หน้าจอคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ค โลดแล่นทะยาน ตลอดคืน ไม่ง่วง ไม่เพลีย ไม่อยากนอน จนเก้าโมงวันใหม่ก็ยังไม่ง่วง โรงงานผลิตต้นฉบับเครื่องร้อนไม่หยุด จนต้องหยุดพักเครื่อง ราดรดดับเครื่องร้อนด้วยเครื่องดื่มสูตรเดิม ... พิมพ์ต้นฉบับข้ามคืน ตาค้าง ไม่อยากนอน กว่าจะหลับลงได้ มิรู้ว่าเวลาเท่าไรของวันใหม่ ทิวากาลที่ไร้แสงแดด ชวนสับสน...”

(ต้องเนรเทศ, หน้า 5)