เอ็มมานูเอล ลูกหลานแห่งแผ่นดิน

“เอ็มมานูเอล ลูกหลานแห่งแผ่นดิน” (Emanuel, or Children of the Soil) นวนิยายเพื่อคนหนุ่มสาวของ “เฮนริค พอนทอปปิแดน” (Henrik Pontoppidan, 1857-1943) นักเขียนรางวัลโนเบล ปี ค.ศ.1917 ชาวสวีเดน ต้นแบบนวนิยายการเมืองโรแมนติกที่น่าจะทำให้ “เสนีย์ เสาวพงศ์” เขียน “ปีศาจ” หรือ “ความรักของวัลยา”

.

“พอนทอปปิแดน” มิได้มองสังคมแบบขาว-ดำ แต่ให้ภาพความจริงทั้งด้านความสวยงาม และภาพของความบิดเบี้ยว อัปลักษณ์ นำผู้อ่านไปสู่งานเฉลิมฉลองในตอนสุดท้าย

.

“เอ็มมานูเอล ลูกหลานแห่งแผ่นดิน” เรื่องราวของคนหนุ่มสาวที่ลงไปสู่ชนบท สร้างอุดมการณ์เพื่อคนส่วนใหญ่ที่ยังยากจน สร้างการเมืองเพื่อประโยชน์สุขของคนส่วนใหญ่ จากการชุมนุมใน “ศาลาประชาคม” เพื่อสรรหาตัวแทนเข้าสู่ ‘ราษฎร์สำนัก’ ให้ภาพทั้งสองด้าน ทั้งด้านที่สวยงามและด้านที่บิดเบี้ยว สมจริง ใสซื่อ น่าติดตาม