เจินกวนเจิ้งเย่า : ยอดกุศโลบายจีน (ปกแข็ง สันโค้ง-พิมพ์ครั้งที่ 7)

เจินกวนเจิ้งเย่า หรือกุศโลบายปกครองในยุคเจินกวน

เขียนโดยอู๋จิง ขุนนางผู้บันทึกจดหมายเหตุประวัติศาสตร์สองรัชกาล ในสมัยราชวงศ์ถาง

คัมภีร์ที่วางรากฐานให้ราชวงศ์ถางเจริญรุ่งเรืองยั่งยืนกว่า 300 ปีและส่งผลสะเทือนต่อชนรุ่นหลังนับพันปีในเอเชียตะวันออก  

เคล็ดลับวิธีผูกใจคน เพื่อสร้างและรักษา “อาณาจักรธุรกิจ”

.

ปกแข็ง-สันโค้ง พิมพ์ครั้งที่ 7 ปี พ.ศ.2568

.

ถางไท่จงฮ่องเต้ตรัสแก่เว่ยเจิง ว่า

“...ข้าฯแม้มิใช่หยกเนื้อดีสำหรับให้ท่านเจียระไน แต่ก็รบกวนท่านช่วยเตือนสติและควบคุมให้ข้าฯ มีเมตตาคลองธรรมและหมั่นบำเพ็ญขัตติยธรรม ทำให้ข้าฯสามารถสร้างคุณูปการแก่บ้านเมืองดังที่ประจักษ์แก่สายตาท่านทั้งหลายในทุกวันนี้ ท่านเองก็นับได้ว่าคือช่างเจียระไนหยกฝีมือยอดเยี่ยมที่สุดแห่งยุคแล้ว!”

.

ถางไท่จงฮ่องเต้ตรัส ว่า

“ใช้ทองเหลืองเป็นคันฉ่อง ส่องเห็นใบหน้าแลอาภรณ์ ใช้ประวัติศาสตร์เป็นคันฉ่อง ส่องเห็นความรุ่งเรืองแลเสื่อมโทรม ใช้คนเป็นคันฉ่องส่องเห็นความสำเร็จแลล้มเหลว ข้าฯพยายามรักษาคันฉ่องสามบานนี้ไว้เสมอ เพื่อป้องกันไม่ให้ข้าฯกระทำความผิดพลาด มาบัดนี้ เว่ยเจิงถึงแก่กรรม ข้าฯสูญเสียคันฉ่องไปหนึ่งบานเสียแล้ว” พระองค์ทรงกรรแสงกับเรื่องนี้อยู่นาน

.

ไฉนฮ่องเต้ในยุคทองของศักดินาจีน จึงมีความคิดและจิตวิญญาณของนักประชาธิปไดย มากกว่าผู้นําตะวันตกในยุคนี้ ?