แก้วลอดฟ้า

เรื่องเล่าแก้วลอดฟ้าเป็นเรื่องที่ผู้เขียนพบเห็นและรู้สึกต่ออดีตกาลผ่านมา เล่าถึงแวดวงชีวิต ความรู้สึกนึกคิดและพฤติกรรมความเคลื่อนไหวของผู้คนในแผ่นดินถิ่นเกิด คือบ้านดอย อำเภอพาน จังหวัดเชียงราย เรื่องราวยุติลงในราวปี ๒๕๑๒ เพราะออกจากบ้านเกิดมาเรียนที่วิทยาลัยครูเชียงใหม่ เมื่อเรียนจบก็สอบบรรจุเป็นครูสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดเชียงใหม่ ใช้ชีวิตอยู่ที่เชียงใหม่มาโดยตลอด นานๆครั้งถึงจะกลับไปเยี่ยมบ้านเกิด ภาพที่มองเห็นในช่วงห่างเหินแดนดินถิ่นเก่าจึงไม่ชัด ในเรื่องนี้ไม่ได้เล่าแต่เรื่องของตัวเองแต่เล่าถึงปู่ย่าตายาย พี่ป้าน้าอา แวดวงวิถีชีวิตแบบล้านนาดั้งเดิมที่ยังเข้มข้นอยู่ เขียนไว้ในฐานะที่มันเป็นอดีตกาลที่ผ่านไปแล้ว ใช้ท่วงทำนองเล่าเรื่องให้ลูกหลานฟัง อาจไม่มีค่าอะไรในทัศนะของบางคนแต่อาจมีค่ามากในสายตาของบางคน อันนี้ก็แล้วแต่จะคิด แล้วแต่จะรู้สึก ไม่ต้องการยัดเยียดความคิดให้คนรุ่นใหม่คิดว่าอดีตกว่าปัจจุบันเล่าไว้ในฐานะที่เป็นข้อมูล ไม่ใช่ข้อเท็จจริง