ปลายทางที่ INFINITY

นวนิยายเล่มนี้เป็นเรื่องราวของอาจารย์ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่มีหน้าที่สอนวิชาประวัติศาสตร์ของวิชาคณิตศาสตร์ให้กับลูกศิษย์ของตน ตัวของอาจารย์ผู้นี้ยังมีโอกาสได้พูดคุยและรับฟังอาจารย์ในภาควิชาต่างๆ เช่น เศรษฐศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และสังคมวิทยา เล่าเรื่องประวัติและเนื้อหาของศาสตร์ต่างๆเหล่านั้น เนื้อหาเกือบทั้งหมดในนวนิยายเล่มนี้เป็นการนำเสนอความคิดต่างๆผ่านการใช้บทสนทนาและการเขียนบันทึก วิธีการเขียนแบบนี้ผู้เขียนได้แรงบันดาลใจมาจากนวนิยายสองเล่ม เล่มแรกได้แก่ โลกของโซฟี ซึ่งเป็นเรื่องราวของการสนทนาที่มีชีวิตชีวาระหว่างเด็กสาวผู้หนึ่งกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง เนื้อหาที่เขาทื้งสองพูดคุยกันเป็นประวัติและความคิดของบรรดานักปรัชญาในประเทศตะวันตก ถึงแม้ว่าโดยเนื้อหาของวิชาปรัชญาจะค่อนข้างยากแต่ผู้เขียนนวนิยายเล่มนี้คือ โยสไตน์ กอร์เดอร์ ก็สามารถแต่งบทสนทนาได้เข้าใจได้ง่าย สนุก และชวนติดตามได้ นวนิยายอีกเล่มก็คือ การผจญภัยของศาสตราจารย์การิทัต ของ สตีเฟน ลุค เล่มนี้เป็นการเล่าเรื่องของการเดินทางของอาจารย์ผู้หนึ่งไปในดินแดนต่างๆที่มีรูปแบบการปกครองและผู้คนที่มีวิธีการคิดแบบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ประโยชน์นิยม เสรีนิยม คอมมิวนิสต์ ฯลฯ นอกจากเนื้อเรื่องในนิยายเล่มนี้จะเล่าถึงรายละเอียดของความคิดและวิถีชีวิตของผู้คนในดินแดนต่างๆแล้ว อาจารย์ผู้เดินทางท่องเที่ยวไปในดินแดนต่างๆยังได้ถ่ายทอดความคิดของตนเองที่มีต่อดินแดนต่างๆเหล่านี้ไปด้วย ดังนั้นในนวนิยายเล่มนี้ ในบทที่อาจารย์ผู้นี้ต้องสอนวิชาคณิตศาสตร์ให้กับลูกศิษย์ของตน เขาก็จะใช้การบรรยายที่มีลักษณะคล้ายบทสนทนาที่ทำให้มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างอาจารย์ผู้สอนกับลูกศิษย์ผู้เรียน การสอนในลักษณะนี้น่าจะก่อให้เกิดความสนุกในการเรียนมากกว่าการสอนที่มีอาจารย์ผู้เดียวเป็นผู้พูด โดยมีลูกศิษย์ทั้งหมดในห้องนั่งฟังแต่เพียงอย่างเดียว ส่วนในบทที่อาจารย์ท่านนี้ได้พูดคุยและรับฟังอาจารย์ในภาควิชาต่างๆเล่าเรื่องประวัติและเนื้อหาของศาสตร์ต่างๆเหล่านั้น นอกจากจะใช้การสนทนาแบบเดิมแล้วในส่วนท้ายของบทเหล่านี้ ก็จะมีการเสนอความคิดเห็นของอาจารย์สอนคณิตศาสตร์ท่านนี้ ต่อเนื้อหาบางเรื่องในศาสตร์ต่างๆเหล่านี้ด้วย

เนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ส่วนใหญ่จะพูดถึงประวัติและความคิดของนักคิดในศาสตร์ด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐศาสตร์ วิทยาศาสตร์ สังคมวิทยา จิตวิทยา โดยมีวิชาปรัชญาคณิตศาตร์ – Philosophy of Mathematics เป็นแกนกลางของเรื่อง สาเหตุที่ต้องนำเนื้อหาในวิชาปรัชญาคณิตศาสตร์เป็นแกนกลางของเรื่องก็เนื่องจาก ประการแรก วิชาปรัชญาคณิตศาสตร์มีเนื้อหาที่ยากและมีความต่อเนื่องกัน จนสามารถนำมาแบ่งเป็นบทย่อยๆได้ ผู้เขียนได้อาศัยเนื้อหาจากหนังสือ ปรัชญาคณิตศาสตร์ ที่แปลโดยสภาวิจัยแห่งชาติเป็นโครงเรื่องส่วนใหญ่ในบทที่เป็นวิชาคณิตศาสตร์ แต่ในบทหลังๆจะมีการพูดรวมไปถึงคอมพิวเตอร์และจิตของมนุษย์ซึ่งมีเนื้อหาคาบเกี่ยวกับวิชา ปัญญาเทียม – Artificial Intelligence และ ปรัชญาเรื่องจิต – Philosophy of Mind