ผู้ไร้เสียง: คำยืนยันของ คายตรี จักรวรตี สปีวาก

"ผู้ไร้เสียง" คือผู้ที่อยู่ในสภาวะของการถูกกระทำให้ไร้ "เสียง" ซึ่ง "เสียง" ดังกล่าวหมายถึง ความเห็นประสบการณ์ ความรู้สึก และความคับข้องใจของตนเองในฐานะปัจเจกหรือในความเป็นมนุษย์ของตนเอง ไม่ว่าจะอยู่ในพื้นที่ใดทั้งทางกายภาพหรือทางสังคม "ผู้ไร้เสียง" ไม่สามารถเปล่ง "เสียง" ที่แท้จริงของตนเองออกมาได้ เหตุเพราะเสียงนั้นไม่ได้ถูกรวมให้อยู่ในความเข้าใจขององค์ความรู้หลักที่มีส่วนกำหนดความเข้าใจของมนุษย์โดยทั่วไป อันเป็นผลมาจากการถูกกีดกันไม่ให้มีตำแหน่งที่อยู่ในประวัติศาสตร์ และด้วยข้อสันนิษฐานหลักที่เห็นว่ากรอบความรู้ของมนุษย์ โดยเฉพาะมนุษย์ในโลกปัจจุบัน เป็นโลกแห่งความรู้วิทยาศาสตร์ที่ถูกครอบงำด้วยวิธีคิดแบบความเป็นเหตุผลซึ่งเบียดขับให้ความรู้อื่นที่อยู่นอกเหนือวิธีคิดดังกล่าวเลือนหายไปจากความเข้าใจของความรู้มนุษย์