ว่าด้วยศิลปะและชีวิต

บทความสองชิ้นนี้จะทำให้ผู้อ่านรับรู้อรรถรสของภาษาท่วงทำนองขอบการวิจารณ์จากนักวิจารณ์นามอุโฆษในสมัยวิคตอเรีย และที่สำคัญจะเป็นการเปิดประตูสู่การวิจารณ์ศิลปะที่แตกต่างจากนักคิดนักวิจารณ์แผ่นดินใหญ่ยุโรปก็อาจเป็นได้ ไม่เชื่อลองอ่านและพินิจดู
-บางส่วนจาก บทนำ โดย ถนอม ชาภักดี

ไม่ว่างานจะดีเพียงไรก็ไม่อาจสมบูรณ์ได้ และการเรียกร้องต้องการความสมบูรณ์แบบคือเครื่องบ่งบอกเสมอมาถึงความเข้าใจผิดในจุดมุ่งหมายของงานศิลปะ..ในทุกสิ่งที่มีชีวิต จะมีความแหว่งเว้าวิ่นหายบางอย่าง ที่ไม่เพียงเป็นสัญญะของชีวิตเท่านั้น ทว่ายังเป็นสิ่งที่ก่อเกิดความงามอีกด้วย ไม่มีใบหน้าใดที่มีลายเส้นเหมือนกันทุกอย่างทั้งสองซีก..ทุกสิ่งยอมรับความเว้าแหว่งว่ามันสื่อถึงความเปลี่ยนแปลง และการขจัดความไม่สมบูรณ์คือการสกัดการแสดงออกคือการขัดขวางความพยายาม คือการพรากพลังจากชีวิต.
-บางส่วนจาก กอธิค นิรมิตศิลป์แห่งชีวิต

ที่ไหนเมื่อไรก็ตามที่คนอนุญาตให้ตนเอง 'ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย' โดยไม่เคยเก็บมาคิดทบทวนว่ากำลังชักนำแรงงานผู้อื่นหลงทางเลยเถิดเพียงไร เมื่อนั้น - ไม่ว่ากรณีใด เขากำลังเป็นต้นเหตุ - อย่างแท้จริง อย่างไม่อาจปฏิเสธได้ - ของความตายรายปีของคนจำนวนหนึ่งเพื่อประโยชน์หรือความสุขส่วนตน
-บางส่วนจาก งานของเหล็กในธรรมชาติ ศิลปะ และนโยบาย