กลางฝูงหมา

 นวนิยาย 3 เรื่อง ของ นากิบ มาห์ฟูซ คือ กลางฝูงหมา ตามรอยตีน และเพลงกล่อมผี

ทั้งหมดนี้เป็นนวนิยายสมัยหลังของมาห์ฟูซ หลังจากการเขียน “สามชั่วโคตร” (Trilogy)

ในทศวรรษ 50 โดย “กลางฝูงหมา” แตกต่างไปจากงานก่อน ๆ เดินเรื่องตรงและเร็ว

ตามแบบฉบับนวนิยายสืบสวน เห็นได้ชัดว่ามาห์ฟูซใช้เทคนิค “กระแสสำนึก” เป็นครั้งแรก

เพื่อแสดงความเจ็บป่วยทางจิตใจ ของผู้ที่ได้รับความขมขื่น ต้องการล้างแค้นสังคมที่ฉ้อฉล

ทรยศ นับเป็นงานชิ้นเอก แสดงภาพจิตอันขมขื่นของคนคนหนึ่งที่ต้องการทำลายตัวเอง

อย่างชาญฉลาด ครั้นเมื่อถึงจุดยุติผู้อ่านก็บังเกิดความซาบซึ้งและสะเทือนใจไปพร้อมกัน

          ขณะ 2 เรื่องหลัง นอกจากเดินเรื่องด้วยกระแสสำนึกที่ชัดเจนมากขึ้นแล้ว ยังใช้เทคนิค

การเล่าที่ทำให้บังเกิดความตื่นเต้น มีสีสัน มีชีวิตจิตใจ จนเหมือนผู้อ่านถูกส่งเข้าร่วมเหตุการณ์

เป็นพยานในเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นด้วย