ร่างของอดีต

“โคตรดี”

—จรูญพร ปรปักษ์ประลัย

          “นัยแห่งการถอดรื้อโครงสร้างแห่งจิตวิญญาณของชีวิตให้เหลืออยู่แค่

ความเป็นตัวตนแห่งรอยร่างอันจริงแท้ ถือเป็นโครงสร้างที่ปลุกตื่นสำนึกรู้ทางวรรณกรรม

ผ่านศิลปะของการมีชีวิตอยู่ที่น่าใคร่ครวญ มันค่อย ๆ เกิดขึ้นกับอุบัติการณ์อันเป็นพื้นฐาน

ของชีวิต ย้อนแย้งกับห้วงขณะของแรงปรารถนาอันกว้างใหญ่ที่ไร้ขอบเขตจำกัด ครั้นเมื่อชีวิต

ได้ใช้ริ้วรอยแห่งชีวิตสานสอดกับความรู้สึกอันจริงแท้ การปรับเปลี่ยนมิติความหมายแห่งการดำรงอยู่

จึงเกิดขึ้นและส่งผลต่อภาพสะท้อนของการมีอยู่และการยึดโยงต่อสรรพสารนานา”

—สกุล บุณยทัต

          “ความโดดเด่นของเรื่องสั้นไม่ได้อยู่เพียงแค่กลวิธีการเล่าที่ประณีตบรรจงและ

การพรรณนาที่เห็นภาพชัดเจน การเล่นกับประเด็นเพศสภาพและการสร้างภาพเหมารวม

ในเชิงลบ แต่อยู่ที่ทัศนคติที่ตัวละครเอกได้เรียนรู้ในตอนท้ายเกี่ยวกับการดำรงตนที่เหมาะสม

ในสังคมปัจจุบันที่เราแยก ภาพมายา กับ ภาพจริง ได้ยากขึ้นทุกขณะ”

—สุรเดช โชติอุดมพันธ์