รวมตัวกันเป็นเมฆ 1 : อย่าแล่นเรือไกลจากฝั่งมากเกินไป

รวมตัวกันเป็นเมฆ 1

รวมตัวกันเป็นเมฆ คือการคัดสรรและรวบรวมบทกวีตั้งแต่เล่มแรก ถามข่าวถึงแสงตะเกียง ซึ่งพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 2537 กระทั้งถึงเล่ม กำแพงเบอร์ลินกลางกรุงเทพมหานคร พิมพ์เมื่อ 2556

พูดอีกแบบก็คือว่า นี่เป็นการคัดสรรบทกวีในรอบ 23 ปีของ ศิริวร แก้วกาญจน์ (ซึ่งเขามีบทกวีลงตีพิมพ์เผยแพร่ตามหน้านิตยสารครั้งแรกตอนอายุ 23 ปี) มาไว้ในหมวดหมู่เดียวกัน ภายใต้ชื่อชุด "รวมตัวกันเป็นเมฆ"

งานชุดนี้มีทั้งหมด 3 เล่มดังต่อไปนี้

- รวมตัวกันเป็นเมฆ (1)
อย่าแล่นเรือไกลจากฝั่งมากเกินไป เป็นการคัดสรรและรวบรวมผลงานในช่วงปี 2534-2544 จากหนังสือรวมบทกวี 5 เล่ม

คือ "ถามข่าวถึงแสงตะเกียง" "เพลงปีกผีเสื้อ" "ห้วงน้ำภายใน" "ประเทศที่สาบสูญ" และ "เก็บความเศร้าไว้ให้พันมือเด็กเด็ก" กับบทกวีอีกจำนวนหนึ่งซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกที่นี่

- รวมตัวกันเป็นเมฆ (2)
เหนือเส้นศูนย์สูตรซีกโลกตะวันออก เป็นการคัดสรรและรวบรวมผลงานในช่วงปี 2545-2554 จากหนังสือ 6 เล่ม

คือ "ประเทศที่สาบสูญ" "เก็บความเศร้าไว้ให้พ้นมือเด็กเด็ก" "เมื่อฉันหายไปจากโลกใบนี้" "ลงเรือมาเมื่อวาน" "บันทึก(ไม่)ปะติดปะต่อ" และ "ฉันอยากร้องเพลงสักเพลง" กับบทกวีอีกจำนวนหนึ่งซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกที่นี่เช่นเดียวกัน

- รวมตัวกันเป็นเมฆ (3)
งานเลี้ยงในโถงถ้ำดึกดำบรรพ์ เป็นการคัดสรรและรวบรวมผลงานในช่วงปี 2555-2557 บทกวีบางส่วนคัดมาจากเล่ม "กำแพงเบอร์ลินกลางกรุงเทพมหานคร" นอกจากนั้นเป็นงานที่เขียนขึ้นใหม่ ส่วนใหญ่เผยแพร่ครั้งแรกบนเฟสบุ๊คส่วนตัว แต่นำมาปรับแปลงใหม่ให้สมบูรณ์และลงตัวยิ่งขึ้นในวาระการ "รวมตัวกันเป็นเมฆ" ครั้งนี้

กล่าวได้ว่า นี่คือการพยายามเชื่อมโยงตัวตนกับประวัติศาสตร์ของความรู้สึกนึกคิด ผ่านห้วงเวลายาวนานถึง 23 ปี ของเด็กหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเริ่มต้นแรมเร่พเนจรเพื่อเชื่อมโยงตัวเองกับวิถีกวีนิพนธ์ ขณะอยู่ในห้วงขวบปีที่ 23

เรียกได้ว่า นี่คือประวัติศาสตร์ของความรู้สึก-นึก-คิด-ที่ กำลัง "รวมตัวกันเป็นเมฆ" รอกลั่นกลายเป็นสายฝน