ก็ไพร่นี่คะ เล่ม 2 ***หนังสือหมด***

หากการรับน้อง ระบบโซตัส ระบบอาวุโส ความภาคภูมิใจในเครื่องแบบนักศึกษาความฟาฟายฟุ่มเฟือยในพิธีการรับปริญญา จะเป็นเครื่องชี้วัดความเป็นประชาธิปไตยในสังคมไทยได้ สิ่งที่เราเห็นกันอยู่ในตอนนี้คือ อากาศแบบอนุรักษนิยมบวกสายลมแสงแดด

Mestizo ของไทยเลือกจะจำว่าตนเป็นอำมาตย์มากกว่าเป็นลูกครึ่งจีนอพพยพอาศัยเกาะกิน หาสัมปทาน ค้าขาย เป็นนายหน้าให้กับอำมาตย์จนมั่งคั่งขึ้นมาระดับหนึ่ง วันดีคืนดีเลยตัวเป็นวัวลืมตีน เลยไปว่าบรรพบุรุษของตนก็เป็นไพร่จ่ายส่วยเท่านั้น “ไพร่ VS อำมาตย์”

นักเขียนคือประชาชนที่ควรกลับไปหาประชาชน มิใช่ผู้ที่จะมาปฏิรูปจิตสำนึกประชาชน อ้อ ก่อนจะกลับไปหา ประชาชน ต้องเปิดกะลาก่อนนะถึงจะเดินออกมาได้ “แง้มกะลาหาประชาชน”

วันนี้มวลชนเขารู้จักพวกคุณดีเกินไปเสียแล้ว ส่วนพวกคุณดูเหมือนจะรู้จักเขาน้อยเกินไป “you know me a little go”

ด้วยภาพสะท้อนที่ซื่อสัตย์ ด้วยยอมรับในความอัปลักษณ์ พกพร่องของตนเองมิใช่หรือ ที่จะช่วยให้เราได้ขัดเกลาปรับปรุง และศัลยกรรมตนเองได้ถูกจุด “ด้วยรัก”

สารบัญ

• ชอบ – ไม่ชอบ
• คนดี
• สังคมมาตรฐานเดียว
• เข้าใจ
• กลุ้ม
• ข้ามเพศ
• สันติวิธี – ตราม่าโมเดล
• เชียงใหม่เอี่ยมอ่อง
• ฯลฯ