เสียงพูดสุดท้าย 'รงค์ วงษ์สวรรค์

เสียงจามและไอที่สั่นสะท้านไปทั้งตัวในวันท้ายๆ ช่วงใกล้เลิก ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองใจร้ายเหลือเกิน
พอดีกว่า ไม่ต้องอยากรู้อยากเห็นไปหมดทุกเรื่องก็ได้แค่เพียงผมคิดในใจ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ รีบโพล่งสวนมรทันทีว่าไม่ต้องเกรงใจนะวรพจน์ ถามาเลย อยากรู้อะไร
ถ้าผมเพียงแต่จะหัดสังเกตเสียบ้าง ก็จะเห็นว่าสองครั้งหลังของการเจอกัน เขาดูทรุดลงไปมากโดยเฉพาะครั้งสุดท้ายมีวันหนึ่งเขาไม่ลงมาตามนัด เพราะลุกไม่ขึ้น
เช้าวันนั้นทูนอินเงียบเหงาคล้ายสวนร้าง แมว 3-4 ตัว นอนซึมเซาอาบแสงแดดอุ่น ใบไม้ทุกใบไม่ไหวติง

สารบัญ

ระหว่างดินสอกับกระดาษ
จากนักเลงบางลำพู สู่ชีวิตนักเขียนหนังสือพิมพ์หนุ่ม "ไอ้ปุ๊มันร้าย"
อเมริกาในเงาเวลา ของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์
มาดามวารินชำราบ
'รงค์ วงษ์สวรรค์ ในฐานะพ่อ
การเดินทางเป็นสายตาของนักเขียน
สงครามโลก การศึกษา ประชาธิปไตย
บ้านคือความสุขของมนุษย์ สุราเป็นปรัชญาของการพักผ่อน
กิน ดื่ม เซ็กซ์ สปา
ตัวละครของเรามันเสเพล
แสงแดดและสายฝนบนสวนทูนอิน
กรรมกรทางศิลปะ
เราเป็นคนตกปลา อย่าคิดไปยิงกระทิง
โบยบิน...
ภาคผนวก: จากเหนือสู่ใต้ ไปกับภาพถ่าย 'รงค์ วงษ์สวรรค์
Photographer's Note