เมื่อข้าพเจ้าอยากเป็นนักประพันธ์

เรื่อง "เมื่อข้าพเจ้าอยากเป็นนักประพันธ์" นี้ ข้าพเจ้าปรารถนาจะให้เป็นปฐมบทแห่งการริเริ่มที่มีความทะเยอทะยานมาตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือในชั้นมัธยมตอนต้น และความปรารถนานั้นก็บรรลุหลังจากใช้ความพากเพียรเขียนอ่านมาตั้งแต่วัยรุ่น กระทั่งวันเวลาล่วงเลยไปช้านาน พ่อเป็นครูและเป็นนักประพันธ์เรื่องตลกที่มีชื่อเสียงมากคนหนึ่งในสมัยหนังสือไทยเขษม ปี พ.ศ. ๒๔๖๗ ข้าพเจ้าเพิ่งอายุได้ ๖ ขวบ เมื่ออ่านหนังสือด้วยความรักหนังสือ เพราะมีบ้านมีหนังสือทุกประเภทไม่น้อยกว่าหมื่นเล่ม

ข้าพเจ้าได้ใช้เวลาอยู่ในโลกของการแต่งหนังสือ ทั้งนวนิยายเป็นเบื้องต้น สารคดีเป็นอันดับต่อมา และเรื่องป่าดงพงไพรเป็นขั้นสุดท้ายนี้ นับเป็นเวลานานมากทีเดียว เพราะตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๘๐ มาจนบัดนี้ก็เป็นเวลามากกว่า ๕๐ ปี

ในเรื่อง "เมื่อข้าพเจ้าอยากเป็นนักประพันธ์" นี้ ข้าพเจ้าได้โยงใยเอาเรื่องของพ่อเข้ามารวมด้วยเป็นข้ออ้างอิง ซึ่งรวมทั้งเรื่องของ "กุมารใหม่" เรื่องสั้นๆ ของคุณโพยม โรจนวิภาต ที่เพิ่งพบกันและสนิทสนมกัน แล้วท่านก็จากไปเมื่อไม่นานวันนี้รวมอยู่ด้วยในนามของ "อ.ก. รุ่งแสง"

เรื่องนี้ได้เคยลงพิมพ์ในหนังสือ "สวนหนังสือ" ของสำนักพิมพ์ดอกหญ้า มีคุณอาจิณ จันทรัมพร เป็นที่ปรึกษาและบรรณาธิการ และคุณช่วย พูลเพิ่ม เป็นบรรณาธิการบริหาร อันเป็นกลุ่มอนุรักษ์วรรณกรรมเก่าและหายาก เพื่อให้ดำรงอยู่ในโลกหนังสือสืบต่อกันไปไม่ขาดสาย การรวมเล่มครั้งนี้จึงได้รับความอนุเคราะห์จากคุณอาจิณ นันทรัมพรเป็นอย่างดียิ่งซึ่งข้าพเจ้าต้องขอขอบพระคุณที่ท่านได้เล็งเห็นวิถีชีวิตของนักเขียนคนหนึ่ง ซึ่งใฝ่ฝันที่จะเข้ามาสังกัดในโลกของการประพันธ์ให้ได้ประสบความสำเร็จพอแก่การเท่านั้น เพราะตราบใดยังมีชีวิตอยู่ การเรียนรู้เพื่อเพิ่มพูนให้ความรู้นั้นแตกฉานยิ่งขึ้นยังไม่มีที่สิ้นสุดลงได้ ---- {ชาลี เอี่ยมกระสินธุ์ / ๒๘ มกราคม ๒๕๓๘}