ถนนชีวิต...ถนนมิเกล (Miguel Street)

ถนนชีวิต...ถนนมิเกล (Miguel Street)

วี.เอส. ไนพอล (V.S. Naipaul) เขียน

จิตราภรณ์ วนัสพงศ์-แปล

.

ผลงานของนักเขียนรางวัลโนเบล ปี 2001 “วี.เอส. ไนพอล” (V.S. Naipaul) นักเขียนเชื้อสายอินเดีย จากสาธารณรัฐตรินิแดดและโตเบโก ซึ่งมีผลงานโดดเด่นมากที่สุดในศตวรรษที่ 20 ได้รางวัลทางวรรณกรรมมากมาย แสดงถึงเกียรติยศและความนิยม รวมทั้งรางวัล Booker Prize และ Nobel Prize ปี 2001

.

“ถนนชีวิต...ถนนมิเกล” ฉายภาพชีวิตคนที่ตกหล่น เป็นตะกอนความคิด มาจากยุคอาณานิคม ที่มุ่งพยายามพูดสำเนียงอังกฤษหรืออเมริกันให้ชัด แม้แต่ชื่อเมืองหลวงก็ยังชื่อพอร์ต-ออฟ-สเปน วิถีชีวิต ตลก ขันขื่น ในชุมชนถนนมิเกล อันหลากหลาย มีชีวิตชีวา สนุกแสบสันและแสบทรวง เหมือนพวกเขาได้วิพากษ์ตนเอง

.

กากเดนชีวิตหลังยุคอาณานิคม ทำให้เกิดนักฝันผู้ทำงานกับสิ่งไม่มีชื่อ กวีที่ไม่เคยขายบทกวีได้แม้แต่บทเดียว ช่างยนต์ที่อยากรู้ อยากถอดดู ด้วยใจรัก จนเครื่องยนต์ใหม่เครื่องตายใช้ไม่ได้ ช่างทำดอกไม้ไฟที่จุดพลุสวยที่สุดครั้งแรกครั้งเดียวตอนไฟไหม้บ้าน คนบ้าเรียนหนังสือเพื่อจะออกเสียงให้เป็นคนอังกฤษและอเมริกันอย่างไม่ผิดเพี้ยน เป็นคนใฝ่เรียนทางไกลกับเคมบริดจ์เพื่อจะออกมาทำงานชั้นสูง-นั่นคือขับรถเก็บขยะ

.

ผู้คนในประเทศอาณานิคม (ที่จักรวรรดินิยมดูดเอาความหอมหวานในชีวิตของพวกเขาจนหมดแล้ว) ซากเดนมนุษย์บนถนนมิเกล ก็คือผลพวงของการเข้าครอบครองของเจ้าอาณานิคม วี.เอส. ไนพอล เขียนนวนิยายเรื่องนี้มาจากวิถีชีวิตจริง ของคนในสลัมย่านถนนมิเกล ในช่วงสงครามพอร์ต-ออฟ-สเปน ประเทศตรินิแดดและโตเบโก

.

ด้วยวิธีเปิดตัวละครทีละตัว จึงทำให้คล้ายกับ “เรื่องชุด” ด้วยน้ำเสียงส่วนใหญ่เป็นไปในทางตลกขบขัน สงครามกลางเมืองทำให้ผู้ชายเป็นใหญ่ในครอบครัว การเหยียดหยามผู้หญิงตามที่เล่าผ่านสายตาของเด็กหนุ่มอินเดียตะวันออกผู้กำพร้าพ่อ ที่อาศัยอยู่ข้างถนนกับแม่ของเขา แฝงอารมณ์ขันขื่น ทำให้เกิดอารมณ์เศร้า ไปกับชีวิตจริงที่น่าเศร้า ที่ความหอมหวานในชีวิตถูกดูดดื่มจากเจ้าอาณานิคมไปจนหมดสิ้น ทิ้งความยากจน ลักลั่น เอาไว้เป็นสมบัติของผู้คนโดยรวม