ปาฏิหาริย์นั้นมีจริง (พีระ เจริญวัฒนนุกูล)

หนังสือเล่มนี้มีข้อเสนอว่าสาเหตุที่ไทยรอดพ้นจากการลงโทษโดยอังกฤษนั้นหาได้เกิดจากการทูตแบบไผ่ลู่ลม บทบาทของเสรีไทย หรือความช่วยเหลือของสหรัฐอเมริกาแต่อย่างใด หากแต่เกิดจากปาฏิหารย์และความบังเอิญ โดยหนังสือเล่มนี้ ได้อาศัย "วิธีคิดอันสวนทางจากข้อเท็จจริงอย่างจำกัด" (restrained counter-factualism) เพื่อพิจารณาว่ามีทางเลือกใดที่ผู้กำหนดนโยบายไทยได้คิดเอาไว้

แต่ไม่ได้เกิดขึ้นจริงบ้าง หนังสือเล่มนี้พบว่าการประกาศสันติภาพในวันที่ 16 สิงหาดม พ.ศ. 2488 เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของปัญหาเท่านั้น และไม่ใช่จุดที่ช่วยให้ไทยรอดพ้นแต่อย่างใด เพราะผู้กำหนดนโยบายไทยมีความประสงค์ที่จะลงนามในสัญญาที่ลงโหษไทย ราวกับชาติที่แพ้สงครามถึงสามครั้งสามหน แต่กลับมีเหตุบังเอิญทำให้ไทยไม่ได้ลงนามในสัญญาที่ว่าถึงสามครั้งเช่นเดียวกัน