คมแล้วคลิก (Sharp and Click)
ISBN: 9786169108122
ผู้แต่ง : โดม วุฒิชัย
ผู้แปล : จักรพงศ์ พงศ์เวชรักษ์
สำนักพิมพ์ : เพิงพเยีย
ปีที่พิมพ์ : 2555
จำนวนหน้า : 158
ฉันพักอยู่ที่บ้านสวนขวัญ (ปากช่อง) จนครบทุกฤดูกาลแล้ว แต่ไม่ได้อยู่ต่อเนื่องตลอดทั้งฤดู มาพักครั้งล่ะหนึ่งเดือนบ้างสองเดือนบ้าง เพราะต้องกลับบ้านที่นนทบุรีหรือไม่ก็เดินทางไปโน่นมานี่ตามแต่เหตุปัจจัยต่างๆ
ชีวิตประจำวันของฉันขณะพักอยู่ที่นี่อาจดูเหมือนหมุนวนซ้ำๆ กัน แต่โดยรายละเอียดในแต่ละวันนั้นแตกต่างกันฉันเป็นคนชอบเขียนบันทึกประจำวัน จึงรู้ว่าวันแต่ละวันที่ผ่านไปนั้นไม่มีวันไหนที่จะเขียนบันทึกเหมือนกันได้เลย
ฉันตั้งใจจะมานั่งเขียนนิยายสักเรื่อง ตอนนั้นคิดว่าเขียนนิยายร่างแรกคงใช้เวลาเพียงไม่กี่เดือน แต่ที่ไหนได้เวลาผ่านไปปีกว่าแล้วนิยายที่ตั้งใจเขียนก็ยังไม่เสร็จ
สาเหตุที่นิยายยังไม่เสร็จก็ไม่ได้มีอะไรซับซ้อน ความจริงก็คือฉันยังเป็นมือใหม่สำหรับงานเขียนนิยาย ที่ผ่านมาก็ยังไม่เคยเขียนนิยายเป็นรเรื่องเป็นราว หรืออาจจะเรียกว่ายังอยู่ในช่วงเป็นนักเขียนนิยายฝึกหัดอยู่ก็ได้ เมื่อลงมือทำก็ยังไม่ชำนาญเหมือนนักเขียนนิยายมืออาชีพ เรื่องยาวที่เคยเขียนมาบ้างเมื่อครั้งวัยหนุ่มก็ยังไม่อาจเรียกว่านิยายได้ และถึงเวลานี้เรื่องที่เคยเขียนเหล่านั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนัก ทุกอย่างต้องเริ่มต้นใหม่ เรียกได้ว่าเป็นช่วงของการทำงานได้ด้วยเรียนรู้ไปด้วย
ฉันพักอยู่ที่บ้านสวนขวัญ (ปากช่อง) จนครบทุกฤดูกาลแล้ว แต่ไม่ได้อยู่ต่อเนื่องตลอดทั้งฤดู มาพักครั้งล่ะหนึ่งเดือนบ้างสองเดือนบ้าง เพราะต้องกลับบ้านที่นนทบุรีหรือไม่ก็เดินทางไปโน่นมานี่ตามแต่เหตุปัจจัยต่างๆ
ชีวิตประจำวันของฉันขณะพักอยู่ที่นี่อาจดูเหมือนหมุนวนซ้ำๆ กัน แต่โดยรายละเอียดในแต่ละวันนั้นแตกต่างกันฉันเป็นคนชอบเขียนบันทึกประจำวัน จึงรู้ว่าวันแต่ละวันที่ผ่านไปนั้นไม่มีวันไหนที่จะเขียนบันทึกเหมือนกันได้เลย
ฉันตั้งใจจะมานั่งเขียนนิยายสักเรื่อง ตอนนั้นคิดว่าเขียนนิยายร่างแรกคงใช้เวลาเพียงไม่กี่เดือน แต่ที่ไหนได้เวลาผ่านไปปีกว่าแล้วนิยายที่ตั้งใจเขียนก็ยังไม่เสร็จ
สาเหตุที่นิยายยังไม่เสร็จก็ไม่ได้มีอะไรซับซ้อน ความจริงก็คือฉันยังเป็นมือใหม่สำหรับงานเขียนนิยาย ที่ผ่านมาก็ยังไม่เคยเขียนนิยายเป็นรเรื่องเป็นราว หรืออาจจะเรียกว่ายังอยู่ในช่วงเป็นนักเขียนนิยายฝึกหัดอยู่ก็ได้ เมื่อลงมือทำก็ยังไม่ชำนาญเหมือนนักเขียนนิยายมืออาชีพ เรื่องยาวที่เคยเขียนมาบ้างเมื่อครั้งวัยหนุ่มก็ยังไม่อาจเรียกว่านิยายได้ และถึงเวลานี้เรื่องที่เคยเขียนเหล่านั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนัก ทุกอย่างต้องเริ่มต้นใหม่ เรียกได้ว่าเป็นช่วงของการทำงานได้ด้วยเรียนรู้ไปด้วย