พระธิดาแห่งปรีชาญาณ

พระธิดาแห่งปรีชาญาณ (WISDOM’S DAUGHTER) อัตชีวประวัติและความรักของพระนางอัสฌาเทวี “พระราชินี-ผู้ซึ่งพระราชเสาวนีย์-จะต้องสดับตรับฟัง”

เผยเรื่องราวความเป็นมาของพระนางอัสฌาหรือสาวสองพันปี (She) ได้อย่างชัดเจน โดยใช้เค้าโครงทางประวัติศาสตร์ได้อย่างแนบเนียนชวนให้น่าติดตามตลอดเรื่อง

ความผิดพลาดอันยิ่งใหญ่ของพระนางอัสฌาเทวี ผู้ทรงได้รับพระสมญานามว่า “พระราชินี-ผู้ซึ่งพระราชเสาวนีย์-จะต้องสดับตรับฟัง” แน่นอนจะต้องเป็นเพราะความลุ่มหลงของพระนาง ตามที่ได้ประจักษ์จากตัวอย่างจำนวนมหาศาล ที่ได้จูงใจให้พระนางทรงเชื่อว่า พระมารดาของพระองค์ได้สิ้นพระชนม์ เมื่อพระนางได้ทอดพระเนตรเห็นพระธิดาทารกที่เพิ่งประสูติออกมา ด้วยทรงเกรงว่าถ้าพระนางยังดำรงพระชนม์ชีพต่อไปพระนางจะให้กำเนิดพระทารก ผู้คงจะไม่ทรงมีพระศิริโฉมงดงามเท่ากับพระธิดาองค์แรกอย่างน้อยจากเรื่องราวของพระนางเอง ความลุ่มหลงอันยิ่งใหญ่ของพระนางเองยิ่งกว่าความรักที่พระนางทรงมอบให้แก่บุรุษผู้มีรูปโฉมสง่างามชาวกรีกผู้มีนามว่ากัลลิกราตีส ที่ทำให้พระหัตถ์ของพระนางต้องเปื้อนโลหิตอันบริสุทธิ์ของเขา และนอกเหนือไปจากความเลวร้ายทั้งปวง ทำให้พระนางทรงต้องคำสาปแช่งอันน่าสะพรึงกลัว ที่จะต้องอยู่เหนือสภาวะความตาย ในขณะที่พระนางเองก็จะต้องดำรงพระชนม์ชีพอยู่ในราชอาณาจักรซึ่งมีความตายเป็นผู้มีอำนาจสูงสุด ถ้าหากว่าพระนางอเมนาร์ตัสไม่ได้ทรงกล่าวเหน็บแนมเกี่ยวกับความงามเยี่ยงจักรพรรดินีของพระนาง ซึ่งกำลังถูกฟันแห่งกาลเวลากัดกร่อนร่วยโรยไป พระนางก็คงจะไม่ละเมิดคำบัญชาของพระอาจารย์ ศาสดาพยากรณ์นุต และก้าวเข้าไปในกองไฟแห่งความเป็นอมตะ ซึ่งพระนางเองเป็นผู้พิทักษ์อยู่

ดังนั้น จึงดูเหมือนกับว่าโดยการปฏิเสธ พระนางก็คงจะรอดพ้นไปจากเครือข่ายของศัตรู ซึ่งพระนางเองก็มีส่วนพัวพันอยู่ด้วย และในฐานะของพระนางอัสฌาเทวี พระธิดาแห่งปรีชาญาณ ซึ่งก็คงจะไม่ต่างอะไรกับทาสผู้โง่เขลา เราก็คงจะไม่มีเรื่องราวให้ต้องเล่า และจากเรื่องราวอันเป็นบทเรียนทางศีลธรรมของพระนางเกี่ยวกับการต่อสู้ประหัสประหารทางกายและจิตวิญญาณ เราก็คงจะไม่มีบทเรียนให้ต้องเรียนรู้แต่ความหลงผิด-หรืออาจจะเป็นชะตากรรม ? ที่เป็นอีกวิถีทางหนึ่งทำให้พระนางถึงกาลอวสาน