เปรียบเทียบการปฏิรูปศาสนาคริสต์ - พุทธ และสังคมโลกวิสัย

การที่มหาเถรสมาคมซึ่งเป็นศาสนจักรของรัฐมีมติให้พระสงฆ์ทุกวัดทั่วประเทศเทศนาสอนประชาชนให้รักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ขณะที่มีมติและคำสั่งห้ามภิกษุสามเณรจัดอภิปราย เสวนา แสดงความเห็นหรือร่วมชุมนุมสนับสนุนการต่อสู้เพื่อเสรีภาพและประชาธิปไตยของประชาชน นี่เป็นข้อเท็จจริงที่แสดงว่าพระเณรไม่มีเสรีภาพทางศาสนาใช่หรือไม่ เพราะ “เสรีภาพ” (freedom) หมายถึง “เลือกได้” เช่น เลือกได้ว่าจะตีความพุทธธรรมสนับสนุนความรักชาติ ศาศน์ กษัตริย์ก็ได้ จะตีความพุทธธรรมสนับสนุนการต่อสู้เพื่อเสรีภาพและประชาธิปไตยก็ได้เป็นต้น ดังนั้น ถ้าพระเณรมีเสรีภาพทางศาสนาจริง ก็ต้องเลือกตีความพุทธธรรมสนับสนุนอุดมการณ์ชาติ ศาศน์ กษัตริย์ และอุดมการณ์ประชาธิปไตยได้อย่างเท่าเทียมกัน

ปัญหาว่าพระเณรมีเสรีภาพทางศาสนา จริงหรือไม่ ? 

เป็นปัญหาสำคัญพอๆกับปัญหาว่านักการเมือง มีเสรีภาพทางการเมืองหรือไม่ ? 

ซึ่งชัดเจนว่าในบ้านเรานักการเมืองไม่ได้มีเสรีภาพอย่างแท้จริงเพราะไม่สามารถอภิปรายประเด็นปัญหาสถาบันกษัตริย์กับประชาธิปไตยในสภาได้อย่างตรงไปตรงมา เพียงแค่นักการเมืองพูดพาดพิงสถาบันกษัตริย์เฉียดๆ ก็ถูกประท้วง กระทั่งถูกแจ้งความเอาผิดตามประมวลกฏหมายอาญา มาตรา 112

(ข้อมูลจากในเล่ม)