ไม่กินก็เน่า ไม่เล่าก็ลืม

ไม่กินก็เน่า ไม่เล่าก็ลืม เป็นการเก็บพงศาวดารฉบับชาวบ้าน มาร้อยเรียงเป็นเรื่องๆ “ไม่กินก็เน่า ไม่เล่าก็ลืม” วาทะที่ว่านี้เป็น คำพังเพย ในสังคมไทยมาเนิ่นนาน

ไม่กินก็เน่า ไม่เล่าก็ลืม เป็นหัวเรื่องที่ผมเคยเขียนลงในหน้าหนังสือพิมพ์ รวมทั้งนิตยาสารอีกหลายฉบับ ที่ปรากฏต่อสานตาท่านผู้อ่านในขณะนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวหลากหลายในสังคมไทยทั้งทางด้านการเมือง เศรษฐกิจ ธุรกิจและเรื่องสนุกๆทั่วๆไป