แม่มดในซอย (รวมเรื่องสั้น)

  เรื่องสั้น ‘แบบชมัยภร’ มักสะท้อนภาพเล็ก ๆ ของตัวละครที่เป็น

มนุษย์แสนสามัญ ภายใต้ฉากใหญ่ของสังคมและวัฒนธรรมรวมทั้งการเมือง

ที่ครอบทับอยู่ หลายเรื่องไม่มีคำตอบทิ้งท้ายให้ผู้อ่านได้สงสัยใคร่คิดต่อว่า

ตัวละครจะทำอย่างไร หรืออีกนัยหนึ่งคือ ‘ผู้อ่าน’ จะทำอย่างไร!

          - เส้นยาวสีดำโยกย้ายไปมาคราวนี้ฉันรู้แน่แล้วว่าเส้นสีดำนั้นเป็นตัวอะไร...

          - แม่มดจริง ๆ นะครับ ผมเห็นตั้งแต่วันแรกเลย...

          - ป่าของกูนี่ไม่ได้ปลูกไว้ให้กูหรือปลูกไว้ให้มึงนะโว้ย..กูปลูกไว้ให้โลก มึงเข้าใจมั้ย โลก โลก โลก...

          - แม่ขำคำว่า เพื่อจะเป็นมนุษย์ให้มากขึ้นแต่ก็เข้าใจดี เพราะนั่นคือสิ่งที่แม่อยากให้ลูกเป็น..

          - โดยเนื้อแท้แล้วฉันก็อยากจะเป็นแม่มดจริง ๆ เพื่อจะได้ใช้ไม้เท้ากายสิทธิ์ ชี้ให้ทุกสิ่งเป็นไปดังใจหวัง...

                                                                   ชมัยภร แสงกระจ่าง