คำอ้าย

นวนิยายเกี่ยวกับอีสานที่มีมามักเขียนจากมุมมองภายนอกมองเข้าไปในสังคมคนอีสานบ้างก็ในฐานะนักสังเกตการณ์ ผู้เห็นอกเห็นใจที่มีทั้งเรียกร้องความเป็นธรรมและทั้งชี้นำในการต่อสู้ งานเขียนที่สะท้อนความจริงของภาคอีสานมีมากทั้งเรื่องสั้น นวนิยาย บทกวี และบทความ ฯลฯ ทำอย่างไรจึงจะไม่ซ้ำกับงานเขียนที่มีมา ซึ่งเป็นการผลิตซ้ำที่ไม่น่าสนใจ

ประเด็นดังกล่าว ผมถือว่าเป็นสิ่งท้าทาย ถ้าทำให้ต่างไม่ได้ผมก็ไม่ได้เกิด !

ผมจะไม่เขียนแบบร้องทุกข์ขอความเป็นธรรม หรือแบบชี้นำในการต่อสู้กับใครผู้ใดทั้งสิ้น จะเขียนเพื่อที่จะพูดกับคนชนชั้นเดียวกับผม พูดกับพี่น้องคนยากจนของผม พูดด้วยภาษาและอารมณ์ความรู้สึกของเรา ไม่เรียกร้องขอความเห็นใจจากใครทั้งสิ้น

ในชีวิตของคนเรา อะไรจะยิ่งใหญ่ไปกว่าเรากล้ากุมชะตากรรมตนเองเล่า

“ยงค์ ยโสธร”